انتخاب کلید واژه ها و افزایش رتبه وب سایت

برای افزایش رتبه وب سایت کلیدواژه های مربوط را با دقت انتخاب کنید، و پیوسته از آن ها استفاده نمایید. این واژه ها نباید برچسب کالا با نام سازمان، بلکه کلمه ای – هركلمه ای - باشند که بازدید کننده ممکن است در کاوش موتورهای جستجو مانند گوگل درباره ی فعالیت، محصول یا خدمات شما آن را وارد کند. مثلا اگر من بخواهم خدمات اطلاع رسانی فرضی Ask at the Desk را تبلیغ کنم، از تکرار مکرر نام شرکت نفع اندکی کسب می کنم. بعید است که کاوشگران از این نام در کاوش خود استفاده کنند. اما اگر من مایل ام که این پایگاه وب در فهرست یافته های کاوش های مربوط به «فراهم آورندگان اطلاعات»، «کاوشگران درونخطی»، «خدمات پژوهشی» و «مدیریت دانش» ظاهر شود. باید همین واژه ها را در صفحه ی خویش وارد کنم.

تعیین کلیدواژه ها یک علم و در عین حال یک هنر است. باید خود را در موقعیت فردی قرار دهید که قرار است کاوشی را در وب انجام دهد که می خواهید در آن کاوش، در میان یافته ها حضور داشته باشید. از این رو اصطلاحاتی را که ممکن است در کاوش خود مورد استفاده قرار دهند شناسایی کنید یا حدس بزنید. این ها کلیدواژه های اساسی شما خواهند بود. تفکر جانبی میتواند در این میان یاری رسان باشد - بهتر این است که خودتان کاوشی را انجام دهید، و سپس صفحاتی را که بعنوان یافته های مربوط برمی گردند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید. کلیدواژه ها را می توان در چندین جای صفحه قرار داد. مشخص کردن محل قرارگیری آنها شما را قادر خواهد ساخت تا مجموعه ای بسازید از کلمات و عباراتی که می توانید در صفحات خود از آنها استفاده کنید.

به خاطر داشته باشید که بسیاری از وب سایت ها از واژه های غیر مجاز استفاده می کنند - کلماتی که آنقدر رایج هستند که نمایه کردن یا بازگرداندن یافته های حاصل از کاوش آنها امری موثر تلقی نمی شود. این کلمات حتى اگر نمايه هم شده باشند، حجم زیاد یافته ها کسب اشتهار برای وب سایت شما را به صورت امری ناممکن در خواهد آورد. پس از انتخاب کلیدواژه ها، در مورد هر یک از کلیدواژه ها یک کاوش «آلتاویستا» انجام دهید. ببینید که چند رکورد به دست می آید و دو یا سه پایگاه رده ی اول چگونه طراحی شده اند که در بالای فهرست قرار گرفته اند. کلیدواژه هایشان را در کجا قرار داده اند و چند بار در صفحه تکرار شده اند؟ از توفیق آنها بعنوان معیاری برای طراحی سایت و تبلیغ صفحه ی خویش استفاده کنید.

از استفاده از عبارات تک حرفی (مثل ویتامین کا)، اصطلاحاتی با لهجه ی خارجی، و کلماتی مثل وب، اینترنت، پست الکترونیکی با خانه که در نود درصد پایگاه های وب ظاهر می شوند پرهیز کنید. این عبارات در کاوش ها یا اصلا مورد انطباق قرار نمی گیرند، یا در نمایه از آنها صرف نظر می شود.

محل کلیدواژه

بنا به تعریف کلیدواژه باید نمایانگر و بیانگر محتوا و موضوع صفحه ی وب باشد. حضور واژگان مرتبط در بدنه ی کلی متن، می تواند تضمینی باشد بر این که صفحه ی شما در یافته های کاوش بازیابی می شود. برای ظاهر شدن در رتبه بالاتری از فهرست یافته ها، «نمره» ی بالاتری لازم است و این نمره ناشی از ظهور بیشتر و مربوط تر کلیدواژه در صفحه است. اکثر نمایه ها به موارد زیر نمره ی ربط بالاتری می دهند:

• پاراگراف اول
• سرعنوان
• TITLE (عنوان)
• URL («میم»)
• بسامد
• ALT
• Comment (توضیحات)
• META (فراداد)

 

پاراگراف اول

اطمینان حاصل کنید که کلیدواژه های شما در اولین پاراگراف متن ظاهر شده اند. برخی از نمایه سازان فقط ۵۰ یا ۱۰۰ کلمه ی اول را ملحوظ می کنند، و برخی اگر کلمه در اولین پاراگراف ظاهر شود رتبه ی بالاتری به رکورد می دهند. در هر دو حالت، اگر در پی طراحی خوب اطلاعاتی هستید، از مقدمه ی پرحاشیه پرهیز کنید؛ با اطلاعات مربوط شروع کنید و کلیدواژه ها را ملحوظ نمایید.

سرعنوان

کلیدواژه هایی که در داخل نشانه های <HI> قرار می گیرند مهم شمرده می شوند. «اچ تی ام ال» بعنوان وسیله ای برای توصیف ساختار اسناد، و نه طرح و آراستمان آنها طراحی شده بود. از این رو نشانه ی سرعنوانی اهمیت یک وازه را مورد تایید قرار می دهد. هرچند که می توانید با استفاده از فرمان Font  همراه با خصیصه ی Size نمایشی مشابه را صورت دهید، اما از اهمیت آن برای نمایه به میزان زیادی کاسته می شود.

عنوان[<TITLE>]

كلمات و عباراتی که در داخل نشانه ی <TITLE> قرار گرفته اند در خط آبی رنگی در بالای صفحه ظاهر خواهند شد و در مجموعه ی یافته های کاوش به مثابه عنوان صفحه بازیابی می شوند. نمایه سازان برای کلیدواژه هایی که در اینجا قرار دارند نیز، بخصوص در مورد یکی دو کلمه ی اول در عناوین طولانی تر، عموما رتبه ی بالاتری را قائل میشوند. بسیاری از پایگاه ها در جای عنوان بر روی هر صفحه فقط نام شرکت را دارند. این امر، بخصوص زمانی که انتظار دارید که بازدیدکنندگان، مناطق خاصی از پایگاه شما را نشانه گذاری کنند، اصلا مفید نیست - عنوان نشانه گذاری نیز از نشانه ی <TITLE> گرفته می شود. در اینجا بین سرنخ های بصری و مزایای فنی، یک تهاتر صورت می گیرد. اگر کلیدواژه ها زیاد از حد باشند، مسخره به نظر می رسد، و اگر اصلا کلیدواژه ای وجود نداشته باشد، به معنای از دست دادن فرصت است. حداکثر شصت کاراکتر، عموما قابل قبول است. عنوان باید با بهترین مهارت های نوشتاری نگارش یابد - باید حداقل در میان نُه عنوان دیگر فهرست یافته ها، توی چشم بزند، و از این رو نه فقط توصیف صرف، بلکه باید هم مربوط و هم جذاب باشد. در پایگاه هایی که از قاب (Frames) استفاده می کنند تهیه ی عنوان (TITLE) مشکل خاصی است، چراکه فقط عنوان (TITLE) صفحه ی FRAMESET نمایش داده می شود، مگر اینکه جایگزین کارامد دیگر، یعنی NOFRAMES را ارائه کرده باشید